Jeżeli jesteś pacjentem polskim, czyli jesteś osobą ubezpieczoną w Polsce, możesz korzystać ze świadczeń zdrowotnych udzielanych poza granicami kraju w ramach dwóch odrębnych unijnych systemów prawnych:
- przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego
albo
- dyrektywy transgranicznej, której przepisy na poziomie krajowym znajdują się w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej.
Oba systemy umożliwiają pacjentom dostęp do opieki zdrowotnej za granicą, jednak różnią się w zakresie:
- finansowania
- procedur administracyjnych
- elastyczności wyboru miejsca leczenia.
Masz prawo do wyboru sytemu, z którego będziesz korzystać. Każdy system rządzi się odmiennymi prawami i nakłada różne obowiązki na korzystające z niego osoby. Dlatego przed skorzystaniem z leczenia za granicą dokładnie zapoznaj się z obowiązującymi zasadami.
Przeanalizuj zalety i wady każdej z opcji. Weź pod uwagę swoją sytuację zdrowotną i finansową. Pozwoli Ci to podjąć świadomą i korzystną decyzję.
Zestawienie możliwości oferowanych przez oba systemy
Przepisy o koordynacji |
Dyrektywa transgraniczna |
Przepisy prawne |
|
Rozporządzenie PE i Rady (WE) nr 883/2004 Rozporządzenie PE i Rady (WE) nr 987/2009
Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej
|
Dyrektywa transgraniczna Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej Ustawa implementująca dyrektywę transgraniczną |
Państwa, w których możesz korzystać ze świadczeń zdrowotnych |
|
Państwa UE oraz państwa EFTA i Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej |
Państwa UE oraz państwa EOG Ważne:
|
Osoby uprawnione do korzystania ze świadczeń zdrowotnych |
|
mieszkający lub przebywający w innym niż Polska państwie UE lub EFTA, lub w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Więcej przeczytasz w: |
Pacjent polski, oprócz:
mieszkających na Cyprze, w Irlandii, Hiszpanii, Portugalii oraz Szwecji, którzy korzystają ze świadczeń zdrowotnych z zakresu transgranicznej opieki zdrowotnej na zasadach określonych w aktach prawnych implementujących dyrektywę transgraniczną, obowiązujących w państwach ich zamieszkania. O zasadach korzystania ze świadczeń zdrowotnych udzielanych w ramach transgranicznej opieki zdrowotnej pacjenta polskiego mieszkającego:
poinformują Krajowe Punkty Kontaktowe działające w ich państwach zamieszkania. |
Zakres przysługujących świadczeń zdrowotnych |
|
Świadczenia niezbędne ze wskazań medycznych Przysługują osobom przebywającym czasowo w innym niż Polska państwie UE lub EFTA, lub Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Dotyczą leczenia, które:
O tym, czy dane świadczenie jest niezbędne, zawsze decyduje lekarz w państwie pobytu. Świadczenia w pełnym zakresie Przysługują osobom ubezpieczonym w NFZ, które zamieszkują w innym państwie UE lub EFTA, lub w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. O zakresie tych świadczeń oraz warunkach ich uzyskiwania decyduje zawsze ustawodawstwo państwa zamieszkania. Leczenie planowane za granicą
Konieczne jest uzyskanie uprzedniej zgody Prezesa NFZ. Świadczenia z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej Przysługują wyłącznie w związku z leczeniem skutków wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
|
Świadczenia gwarantowane zgodnie z ustawodawstwem polskim Można z nich skorzystać w przypadkach, gdy:
albo
Nie dotyczy:
W określonych przypadkach pacjent musi uprzednio otrzymać zgodę Prezesa NFZ na uzyskanie leczenia poza granicami kraju. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Leczenie planowane - uprzednia zgoda na uzyskanie leczenia poza granicami kraju |
Dokumenty wymagane do potwierdzenia prawa do świadczeń |
|
Dokumenty, które musisz okazać w innym państwie UE lub EFTA, lub w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, aby skorzystać ze świadczeń zdrowotnych:
Dokumenty wydaje:
Jeśli korzystasz ze świadczeń w ramach przepisów o koordynacji, musisz mieć odpowiednie unijne dokumenty potwierdzające Twoje prawo do leczenia. W przeciwnym razie musisz liczyć się z koniecznością opłacenia całkowitych kosztów leczenia bezpośrednio w zagranicznej placówce medycznej, w której się leczysz. Więcej przeczytasz: |
Dokumenty, które musisz mieć przed skorzystaniem z leczenia w innym państwie UE lub EOG – aby dostać z NFZ zwrot kosztów leczenia (w zależności od rodzaju leczenia):
W określonych przypadkach musisz również otrzymać
– więcej informacji znajdziesz w zakładkach Leczenie planowane - uprzednia zgoda na uzyskanie leczenia poza granicami kraju |
Placówki medyczne i apteki, z których może korzystać pacjent |
|
Wyłącznie placówki medyczne udzielające świadczeń zdrowotnych w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej działającego w państwie leczenia. Czy wybrana placówka medyczna działa w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej, dowiesz się:
|
Wszystkie placówki medyczne, działające zarówno w ramach, jak i poza publicznym systemem opieki zdrowotnej w państwie leczenia. Ważne:
|
Koszty świadczeń zdrowotnych |
|
NFZ pokrywa koszty świadczeń zdrowotnych udzielonych pacjentom polskim w innych państwach UE lub EFTA, lub w Zjednoczonym Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Pacjent pokrywa jedynie ewentualne koszty wkładu własnego lub współpłacenia, czyli:
W wyjątkowych sytuacjach pacjent polski jest zobowiązany do pokrycia kosztów swojego leczenia bezpośrednio w placówce medycznej w państwie leczenia:
|
Pacjent polski zobowiązany jest do pokrycia całkowitych kosztów uzyskanego leczenia:
Ważne:
Sposób dokonywania obliczeń wysokości finansowania dla danego świadczenia gwarantowanego określa art. 42c ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej. |
Zasady zwrotu kosztów |
|
Aby dostać zwrot, musisz złożyć wniosek o refundację. Złóż wniosek w Centrum Usług Wspólnych w Gorzowie Wielkopolskim. Czas na złożenie wniosku jest nieokreślony (brak daty końcowej). Instytucją odpowiedzialną za ustalenie kwoty do zwrotu jest instytucja miejsca pobytu w państwie leczenia:
Wniosek rozpatrywany jest na zasadach określonych w art. 25 lit. b rozporządzenia 987/2009. Więcej przeczytasz: |
Aby dostać zwrot, musisz złożyć wniosek o zwrot kosztów. Złóż wniosek we właściwym oddziale wojewódzkim NFZ. Wniosek należy złożyć w ciągu 6 miesięcy od daty wystawienia rachunku za leczenie. Instytucją odpowiedzialną za ustalenie kwoty do zwrotu jest NFZ:
Wniosek rozpatrywany jest w ramach procedury administracyjnej na zasadach określonych w art. 42d ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej. Więcej informacji na temat zasad uzyskiwania zwrotu kosztów znajdziesz w zakładce Zwrot kosztów świadczeń. |