Prawo do świadczeń zdrowotnych

• Pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej.

Uprawnienie pacjenta powiązane jest z nałożonym na lekarza obowiązkiem wykonywania zawodu zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością.

• Pacjent ma prawo, w sytuacji ograniczonych możliwości udzielenia odpowiednich świadczeń zdrowotnych, do przejrzystej, obiektywnej, opartej na kryteriach medycznych, procedury ustalającej kolejność dostępu do tych świadczeń.

Przepis ten zobowiązuje każdy podmiot leczniczy działający na terenie Polski i osobę wykonującą zawód medyczny w ramach prywatnej praktyki do przyjęcia pacjenta zarejestrowanego na dany dzień i godzinę, chyba że zaistnieją nieprzewidziane okoliczności, które uniemożliwiają przyjęcie zapisanego. W takich przypadkach pacjentowi powinien zostać wyznaczony nowy termin jego przyjęcia.

• Pacjent ma prawo żądać, aby udzielający mu świadczeń zdrowotnych lekarz zasięgnął opinii innego lekarza lub zwołał konsylium lekarskie, pielęgniarka (położna) zasięgnęła opinii innej pielęgniarki (położnej).

Lekarz ma obowiązek, aby w razie wątpliwości diagnostycznych lub terapeutycznych, z własnej inicjatywy bądź na wniosek pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego, jeżeli uzna to za uzasadnione w świetle wymagań wiedzy medycznej, zasięgnął opinii właściwego lekarza specjalisty lub zorganizował konsylium lekarskie.

Lekarz może odmówić zwołania konsylium lekarskiego lub zasięgnięcia opinii innego lekarza, jeżeli uzna, że żądanie pacjenta jest bezzasadne.

Żądanie pacjenta oraz odmowę zasięgnięcia opinii innego lekarza lub zwołania konsylium lekarskiego przez lekarza odnotowuje się w dokumentacji medycznej.

Przepisy te stosuje się odpowiednio do pielęgniarki (położnej) w zakresie zasięgania opinii innej pielęgniarki (położnej).

• Pacjent ma prawo do natychmiastowego udzielenia świadczeń zdrowotnych ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia.

Przepis ten dotyczy prawa pacjenta znajdującego się w sytuacji, w której pomoc medyczna musi być udzielona natychmiast, gdyż jej odroczenie w czasie skutkować może utratą życia lub zdrowia. W przypadku porodu pacjentka ma prawo do uzyskania świadczeń zdrowotnych związanych z porodem.

Lekarz ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia.

• Pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych w warunkach odpowiadających określonym w odrębnych przepisach wymaganiom fachowym i sanitarnym. Przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych osoby wykonujące zawód medyczny kierują się zasadami etyki zawodowej określonymi przez właściwe samorządy zawodów medycznych.

Pacjent ma prawo do uzyskiwania leczenia w warunkach bezpiecznych medycznie, tzn. że osoby udzielające świadczeń zdrowotnych:

- czynią to z zachowaniem należytej staranności oraz ze stosowną ostrożnością,

- posiadają odpowiednie kwalifikacje oraz ich nie przekraczają,

- spełniają wymogi zdrowotne umożliwiające im wykonywanie tego zawodu

a także, że świadczenia zdrowotne udzielane są w pomieszczeniach oraz przy użyciu sprzętu spełniającego odpowiednie standardy.